TRASA MIEJSKA PO TARNOWSKICH GÓRACH

Trasa polecana dla osób z niepełnosprawnościami.

Szczegóły szlaku 

Trudność: łatwa, wymagany asystent

Długość: 5,7 km, pętla

Czas: 2:20 h

Opis szlaku 

SAM/BUS parkujemy na parkingu przy ZABYTKOWEJ KOPALNI SREBRA przy ul. Szczęść Boże 81. Kopalnia stanowi jeden z dwóch udostępnionych do zwiedzania fragmentów wyrobisk podziemnych Królewskiej Kopalni Fryderyk, która funkcjonowała od 1784 r. Zrekonstruowane wyrobiska zabytkowej kopalni pochodzą z XVIII i XIX w. i są świadectwem bogatej historii ziemi tarnogórskiej. Podziemia Zabytkowej Kopalni Srebra i Sztolni Czarnego Pstrąga zostały wpisane są na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Sztolnia Czarnego Pstrąga, fot. UMWSL

Przebieg szlaku 

Na terenie kopalni znajdują się: sala kinowo-konferencyjna, restauracja, sklepy z pamiątkami i minerałami oraz parking. Tuż przy budynku kopalni znajduje się SKANSEN MASZYN PAROWYCH. Wchodzimy na teren kopalni. Wejście posiada podjazd dla wózków inwalidzkich. Podjazdy oraz winda są również wewnątrz obiektu. Istnieje możliwość wypożyczenia składanego wózka inwalidzkiego. Spływ łodziami jest możliwy dla osób na wózkach, ale wcześniej należy to uzgodnić. Podziemna trasa turystyczna ma długość 1740 m, a podziemny przepływ łodziami odbywa się na odcinku 270 m. Po terenie skansenu możemy również zamówić przejażdżkę małą kolejką wąskotorową. Trasa przejścia ścieżką skansenu to odcinek ok. 400 m. Wychodzimy z kopalni, skręcamy w lewo do ul. Małej. Wzdłuż ulicy wyznakowany został czarny pieszy SZLAK SEGIECKI. Po przekroczeniu obwodnicy (DK11 i DK78) kontynuujemy wędrówkę ul. Górniczą do rynku. Od kopalni to odcinek 2,6 km.

Skansen Maszyn Parowych, fot. SMZT

W narożniku rynku i ul. Górniczej budynek RATUSZA z końca XIX w., jeden z najbardziej reprezentacyjnych obiektów w Tarnowskich Górach. Efektownie prezentują się liczne wieżyczki, ryzality zwieńczone szczytami, balkony i wykusze. We wnętrzu zachwyca wspaniała, ozdobiona boazeriami, sala posiedzeń Rady Miejskiej oraz główna klatka schodowa, brak jednak udostępnień dla osób na wózkach. W elewacji frontowej widzimy kamienną figurę gwarka. Po przeciwnej stronie Ratusza KOŚCIÓŁ EWANGELICKO-AUGSBURSKI ZBAWICIELA, zbudowany w 1780 r. Od strony rynku widzimy pojedyncze ramię transeptu i wieżę na planie kwadratu. Uwagę zwracają nawiązania do sztuki romańskiej: fryz arkadowy, triforia, rozeta z ładnym witrażem, półkolisty portal. Płyta RYNKU wyłożona jest płytami granitowymi ze sjenitu i kośminu. W zachodniej części rynku pomnik bryły kruszcu wydobytej w XV w. przez chłopa zwanego Rybką, a obok zabytkowa studnia z zachowanym XIX-wiecznym brukiem. W południowej pierzei, w narożniku rynku i ul. Gliwickiej siedziba MUZEUM W TARNOWSKICH GÓRACH, które niestety nie jest dostosowane dla osób z niepełnosprawnością ruchową. Budynek pochodzi prawdopodobnie z XVI w., ale był przebudowywany w kolejnych stuleciach. W 1805 r. Erdmann Gustav Henckel von Donnersmarck sprzedał go Johannowi Sedlaczkowi, który przeniósł tu swoją winiarnię, istniejącą od 1786 r. Winiarnia ta nadal działa na parterze kamienicy.

Rynek w Tarnowskich Górach, fot. T. Renk, www.slaskie.travel

Wychodzimy z rynku ul. Gliwicką, która po 50 m skręca w prawo. Po lewej stronie pod nr 2 i 4, w dwóch zabytkowych kamienicach z końca XVI i z XVIII w., mieści się siedziba Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Tarnogórskiej i hostel „Młotek i Perlik”, a w narożnej tzw. Dom Florczaka, wzniesiony po 1531 r., który według podań do ok. 1562 r. miał być pierwszą siedzibą urzędu górniczego oraz ratusza. Był to pierwszy murowany budynek w mieście. Ul. Gliwicką dochodzimy do KOŚCIOŁA PW. ŚWIĘTYCH APOSTOŁÓW PIOTRA I PAWŁA. Wejście do kościoła od strony południowej z poziomu 0. Kościół z XVI w. Do czasów współczesnych zachował się zegar z 1586 r. będący jednym z najstarszych w województwie śląskim. Wewnątrz należy zwrócić uwagę na renesansowe epitafia Ulricha Pogrela i Magdaleny Janiczkówny, z inskrypcjami w języku polskim oraz na późnobarokową kaplicę św. Barbary. Po przeciwnej stronie ulicy DZWONNICA GWARKÓW, współczesna replika drewnianej dzwonnicy kopalnianej z XIX w. Od kościoła idziemy dalej ul. Gliwicką i pieszym żółtym Szlakiem Gwarków. Za Rondem Solidarności skręcamy w prawo, w ul. Bałtycką. Wędrujemy wzdłuż PARKU MIEJSKIEGO, założonego w 1903 r. W parku znajdują się obiekty rekreacyjne: drewniana wieża widokowa, staw z fontanną, kawiarenka, korty tenisowe, górka saneczkowa, muszla koncertowa. Alejki parkowe noszą nazwy związane z górnictwem: Kaganków, Skarbka, Pod Wieżę, Dobrego Urobku, Karbidek, Sztygarów, Gwarków. Oczywiście jest też promenada. Miejsce powstania parku to obszar silnie przekształcony w wyniku intensywnej eksploatacji górniczej na przestrzeni wieków (liczne hałdy, warpie). Park Miejski w Tarnowskich Górach, jako przykład rekultywacji terenów pogórniczych, jest jednym z obiektów wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 2017 r. Ul. Bałtycką dochodzimy do ronda. Po prawej widoczny Park Wodny i Hala Sportowa, rekreacyjna wizytówka Tarnowskich Gór. Z ronda skręcamy w lewo, wygodnym chodnikiem przez 340 m wzdłuż DK 11 dochodzimy do ul. Gliwickiej. Tu skręcamy w prawo i chodnikiem wzdłuż ul. Gliwickiej (DK 78) idziemy przez 250 m, skręcamy w lewo w ul. Szczęść Boże. Ulicą tą dochodzimy do parkingu przy Zabytkowej Kopalni Srebra. Od Rynku 3,1 km.

Park Miejski, fot. M. Goryl, SMZT

Czytaj też:

SZLAK ROWEROWY LEŚNO RAJZA

Szlak rowerowy Leśno Rajza dostępny dla osób z niepełnosprawnościami.

więcej >>